Fluoryzacja zębów jest szczególnie istotna dla dzieci w wieku od około 5 do 18 lat. Rola fluorku, wspólnie z edukacją, w prewencji rozwoju próchnicy jest nieoceniona. Fluor jest jedynym składnikiem zatwierdzonym przez FDA (Agencję ds. Żywności i Leków – instytucję odpowiedzialną m.in. za zatwierdzanie nowych leków), który wykazuje aktywny wpływ na zapobieganie próchnicy. Fluor w formie aminofluorków zmniejsza przyczepność bakterii oraz powstawanie płytki nazębnej, redukuje nadwrażliwość zębów, blokując kanaliki zębinowe, i wspiera proces remineralizacji szkliwa.
Najważniejszą linią obrony jest stosowanie pasty do zębów o odpowiedniej zawartości fluoru. Jednak nie wszystkie pasty uwalniają tyle jonów fluoru, ile sugeruje producent. To zależy w dużej mierze od składników pomocniczych użytych w paście oraz od formy, w jakiej występuje fluor. Pasty zawierające fluorek sodu wymagają silnego środka myjącego, zwanego SLS (siarczan laurylu sodu). Pozostałe związki fluorkowe, takie jak monofluorofosforan (MFP) czy aminofluorki, również wymagają odpowiednich środków myjących lub ścierających. Istnieją dwie drogi, przez które fluor działa prewencyjnie w zapobieganiu próchnicy: jako wolny jon, który reaguje z związkami, z których zbudowany jest ząb, lub w formie związków profluorkowych, które są dostarczane do jamy ustnej, gdzie osadzają się lub strącają, uwalniając jon fluoru z czasem.
Oprócz stosowania pasty do zębów z fluorem, kluczowym aspektem jest fluoryzacja zębów. Badania wskazują, że fluoryzacja przeprowadzana w gabinecie stomatologicznym, zwłaszcza u dzieci poniżej 18. roku życia, powinna mieć miejsce dwa razy w roku, co 6 miesięcy. Zastosowanie preparatu o wysokim stężeniu fluoru skutkuje zmniejszeniem ryzyka wystąpienia próchnicy zarówno w zębach mlecznych, jak i stałych. Przed rozpoczęciem terapii konieczna jest ocena ryzyka wystąpienia próchnicy u dzieci i młodzieży. Osoby o niskim ryzyku nie odnotują dodatkowych korzyści płynących z fluoryzacji. Niskie ryzyko to brak początkowych lub kawitacyjnych ognisk próchnicy lub pierwszorzędnych i wtórnych zmian próchnicowych w ciągu ostatnich 3 lat, a także brak czynników, które mogą zwiększać ryzyko próchnicy. Do czynników tych można zaliczyć m.in.: wysoki poziom bakterii próchnicotwórczych, złą higienę jamy ustnej, długotrwałe karmienie (butelką lub piersią), uwarunkowania genetyczne i rodzinne, wady szkliwa wrodzone i nabyte, wady genetyczne zębów, wielopowierzchniowe odbudowy, chemioterapię lub radioterapię, zaburzenia odżywiania, nieregularną opiekę stomatologiczną, dietę sprzyjającą próchnicy, aktywne leczenie ortodontyczne oraz narażenie na czynniki zewnętrzne, które mogą wpłynąć na powierzchnię korzeni i inne.
Fluoryzacja zębów jest najbardziej istotna dla dzieci w wieku od około 5 do 18 lat. U dzieci poniżej 6. roku życia zaleca się stosowanie lakieru o stężeniu fluoru 2,26% dwa razy w roku, natomiast u dzieci w wieku od 6. do 18. roku życia – profesjonalne stosowanie lakieru o stężeniu 2,26% co 3 lub 6 miesięcy lub stosowanie żelu do fluoryzacji o stężeniu fluoru 1,23% co 3 do 6 miesięcy. Żel zawiera 12 300 ppm fluoru. Najważniejsza metaanaliza przeprowadzona przez zespół Cochrane potwierdziła, że stosowanie żelu do fluoryzacji zarówno w gabinecie stomatologicznym, jak i w domu, skutkuje znaczącym spadkiem próchnicy w stałych zębach dzieci. Ten efekt jest niezależny od początkowego poziomu próchnicy czy dostarczania fluoru z innych źródeł, takich jak spożycie wzbogaconej fluorową wodą czy korzystanie z wzbogaconej soli.
Twój wpis został dodany i wkrótce pojawi się na stronie
Twoja opinia została dodana i wkrótce pojawi się na karcie przychodni
-789_s.png){kind=logo}